Żydzi, judaizm

Niniejsza broszura stanowi jeden z rozdziałów książki Henryka Rolickiego ''Zmierzch Izraela''.

Żydzi nie tylko stanowią naród odrębny i zupełnie uświadomiony, lecz nadto są nacjonalistami w jak najzachłanniejszym słowa tego znaczeniu, w najbardziej konsekwentny sposób uprawiającymi politykę narodowego egoizmu.

Ks. Józef Kruszyński, rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w latach 1925-1933 — autor wielu opracowań dotyczących tematyki żydowskiej tym razem prezentuje czytelnikowi, co w tej kwestii miał do powiedzenia ks. Stanisław Staszic. Ponieważ wśród jego uwag znajdują się niezwykle trafne spostrzeżenia, warto zapoznać się z tym, co już w epoce staszicowskiej niepokoiło opinię publiczną.

Publikacja stanowi kwintesencję spostrzeżeń Ojca Kolbego na temat związków Żydów i masonerii wraz zodniesieniem do ich relacji do Kościoła katolickiego i Rzeczpospolitej okresu międzywojennego...
Wyboru pism dokonał dr Stanisław Krajski

Antagonizmy polsko-żydowskie ciągle się rozwijają i bardzo często umysły gorące bez głębszego zastanowienia się rozdmuchują je do takich rozmiarów, że mogą powstać bardzo niepożądane konflikty. Powinniśmy za wszelką cenę unikać takich zatargów, które nie zmierzają do rozwikłania kwestii żydowskiej, lecz do tym większego jej zagmatwania, a nawet rzucania plamy na charakter polski.

Broszura autorstwa Jędrzeja Giertycha (1903–1992) to kompilacja dwóch artykułów z „Opoki” (nr 17 z 1983 r.). J. Giertych odpiera zarzuty stawiane św. Maksymilianowi Kolbe, twórcy Rycerstwa Niepokalanej jakoby był „antysemitą”...

Ks. J. Kruszyński w przystępnej formie przedstawia treść świętej księgi Żydów — Talmudu. Opracowanie można traktować jako podręczny przewodnik po zagadnieniach religii żydowskiej...

Nigdy nie upadł judaizm tak nisko jak w stuleciach XVII i XVIII. Z jego monoteizmu nie zostało nic oprócz formułek, drobiazgów rytualnych, sofizmatów talmudycznych, fantazji kabalistycznych i wiary w amulety. Pierwszy lepszy awanturnik, ambitnik lub sprytny karierowicz mianował się Mesjaszem (Sabbataj Cwi, Jakub Józef Frank i in.), a tłumy żydowskie szły za nim. Rabini stali się cudotwórcami, szarlatanami, cały naród roztopił się w handlu [...]. Przy schyłku tej strasznej dla Żydów chwili urodził się pierwszy „oświecony Żyd” w rozumieniu nowoczesnym. Był nim Mojżesz Mendelssohn.

Można i trzeba walczyć z przestępcą, ze szkodnikiem, z gorszycielem, urągającym moralności i wierze, wszystko jedno, czy on chrześcijanin, czy Żyd. Można i trzeba oświecać i wprowadzać na drogę Prawdy błądzącego i bluźniącego tej Prawdzie, znowuż wszystko jedno, czy go w dzieciństwie ochrzczono, czy obrzezano. Walka to — z zasadą, nie — z człowiekiem.

Tekst książki pochodzi z roku 1924. Autor zauważa, że Polska nigdy nie prowadziła niezależnej, samoistnej, konsekwentnej polityki wobec żydów — a żydzi prowadzili taką politykę wobec Polski od pierwszych faz swego napływu.

Niniejsza książka ma na względzie zaznajomienie czytelnika z charakterem i zasadami religii współczesnego żydostwa. Istnieje powszechne przekonanie, iż żydzi wyznają religię starotestamentową, to znaczy tę samą, którą zalecają święte księgi Starego Testamentu i którą wyznawali Izraelici przed Chrystusem. W rzeczywistości tak nie jest.

Dzieło stanowi rozwinięcie rozważań teoretycznych zawartych w pracy O wielości cywilizacyj. Poświęcone jest omówieniu znacznego i zwykle ujemnego wpływu cywilizacji żydowskiej na łacińską.

Dzieło stanowi rozwinięcie rozważań teoretycznych zawartych w pracy O wielości cywilizacyj. Poświęcone jest omówieniu znacznego i zwykle ujemnego wpływu cywilizacji żydowskiej na łacińską.

Książka niniejsza ma charakter pionierski: rozpoczyna ona systematyczne badania w dziedzinie dotychczas przez uczonych naszych pomijanej i przemilczanej (...) (Od Autora - z wydania pierwszego z roku 1934).

Tekst według wydania drugiego poprawionego, Lwów 1875, które ukazało się z dodatkiem memoriału Stanisława Staszica z r. 1818.

Dodatek ten jest zawarty również w niniejszym wydaniu.

Dwa tysiące lat dobiega od czasu, kiedy legiony „łagodnego” Tytusa położyły kres bytowi politycznemu narodu żydowskiego. [...] Zdziesiątkowani krwawymi wojnami, tak wewnętrznymi, jak zewnętrznymi, uciskani bez miłosierdzia, skazani przez imperatorów rzymskich na zagładę, nienawidzeni i mordowani przez chrześcijan, muzułmanów i wyznawców Zoroastra, nie zniknęli jednak z powierzchni ziemi [...] Każdy inny naród, pozostający w takich warunkach, wymarłby już dawno, należałby do mamutów historycznych; każdy inny naród nie wytrzymałby połowy prześladowań, jakim podlegali Żydzi. Oni zaś oparli się wszelkim burzom i dopłynęli po dwu tysiącach lat do portu swobody, do równouprawnienia naszych czasów. Sprawiła to książka, raczej zbiór ksiąg, czyli — Talmud.

Dzieło stanowi rozwinięcie rozważań teoretycznych zawartych w pracy O wielości cywilizacyj. Poświęcone jest omówieniu znacznego i zwykle ujemnego wpływu cywilizacji żydowskiej na łacińską.

Dzieło to, napisane po łacinie, zostało w 1937 r. przetłumaczone na język polski. Książka jest opatrzonym nową okładką reprintem wydania z 1937 r. W wydaniu tym oprócz polskiego tłumaczenia Chrześcijanina w Talmudzie zamieszczono obszerne wprowadzenie oraz łaciński oryginał dzieła. Niniejszy reprint obejmuje jedynie polskojęzyczną część powyższego wydania.

Reprint wydania z roku 1906 książki ks. dra Stanisława Trzeciaka - wybitnego znawcy Talmudu i problematyki żydowskiej. Jego dorobek naukowy został w szerokim zakresie wykorzystany przez prof. Feliksa Konecznego w pracy nad Cywilizacją żydowską.

Reprint wydania z 1923 r. książki ks. Józefa Kruszyńskiego - rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w latach 1925-1933, który był jednym z największych znawców problematyki żydowskiej w międzywojennej Polsce.

Książka jest dalszym ciągiem, uzupełnieniem i wzbogaceniem, szeregiem nowych oświetleń i dokumentów — „Światowej polityki żydowskiej”. Stanowiąc sama przez się całość odrębną — w ramach zakreślonych swoim tytułem — jest równocześnie jak gdyby drugim tomem, na nowych i bogatszych jeszcze materiałach opartym, wymienionej publikacji.

Książka stanowi zbiór dokumentów, którymi sami żydzi świadczą o istocie i metodach światowej polityki żydowskiej. Znajduje się tu około trzystu wyciągów z dzieł, odczytów, przemówień, rozpraw i wynurzeń działaczy żydowskich oraz z doniesień żydowskiej prasy politycznej. A wszystko z dokładnym wskazaniem źródeł i dat.

Powieść z roku 1885 Michała Bałuckiego — pisarza, komediopisarza i publicysty okresu pozytywizmu — zawierająca wątki gospodarczych relacji polsko-żydowskich.

Zbiór esejów Adolfa Nowaczyńskiego. Wydano po raz pierwszy w 1934 roku.

Pisząc tę książkę ks. dr Stanisław Trzeciak mógł obserwować rozwój stosunków dwóch narodów, które dzieliły systemy wartości czerpiące z jednej strony z Pisma Świętego, a z drugiej strony — z Talmudu...

Henryk Rolicki to pseudonim Tadeusza Gluzińskiego - narodowca, głównego teoretyka ONR ABC. Autor, w oparciu o źródła żydowskie, przede wszystkim o ''Historię Żydów'' Graetza, ukazuje prawdziwą historię narodu żydowskiego, od czasów biblijnych do okresu poprzedzającego wybuch II wojny światowej...

Reprint wydania z 1911 r. Zadaniem niniejszej pracy jest przedstawienie życia umysłowego i religijnego u narodu wybranego w epokowej chwili ukazania się Obiecanego Zbawiciela świata.

Już w czasach Chrystusa Pana mylnie pojmowali Żydzi proroctwa mesjańskie, chcąc widzieć w Mesjaszu światowładnego króla żydowskiego, wyzwalającego Żydów spod panowania rzymskiego. Te materialne, ziemskie i polityczne pojęcia z biegiem czasu tak zagłuszyły i przyćmiły mesjańskie pojęcia biblijne, że z nimi zupełnie zerwały. Pozostały tylko nazwy wspólne, jak Mesjasz, zbawienie w jego królestwie i dopuszczenie do niego, ale pod tymi nazwami kryją się zupełnie inne pojęcia. Podczas gdy Biblia przedstawia Mesjasza jako wyzwalającego swych wiernych spod jarzma grzechowego i szatańskiego, jako Zbawiciela świata, przynoszącego Zbawienie wieczne w królestwie niebieskim, w życiu pozagrobowym, to żydostwo oczekiwało i oczekuje Mesjasza jako króla ziemskiego, zakładającego wszechświatowe królestwo żydowskie, gdzie naturalnie wszystkie narody Żydom służyć będą.

J. I. Kraszewski, mieszkając jako redaktor kronenbergowskiej „Gazety Codziennej” kilka lat w Warszawie i ocierając się o asymilatorów żydowskich, poznał ich z bliska z osobistej obserwacji. Co widział dokoła siebie, na co patrzył uważnym, badawczym okiem znakomitego psychologa, to wyzyskał w swej powieści pt. „Żyd” (1866 r.).

Reprint wydania z 1921 r. Jest to zebrany przez Adolfa Nowaczyńskiego, wybitnego polskiego publicystę okresu międzywojennego, zbiór tekstów autorstwa kilkuset znanych osób ze świata nauki, kultury i polityki, dotyczących roli i znaczenia środowisk żydowskich w dziejach zarówno Europy, jak i całego świata.